آیا سرعت امولسیفایر خلاء هر چه بیشتر باشد بهتر است؟

امولسیفایرهای خلاء نقش مهمی در سیستم اختلاط تجهیزات صنعتی به ویژه در اختلاط جامد-مایع، اختلاط مایع-مایع، امولسیون سازی روغن-آب، پراکندگی و همگن سازی، سنگ زنی برشی و سایر جنبه ها ایفا می کنند. دلیل اینکه به آن دستگاه امولسیون کننده می گویند این است که می تواند به اثر امولسیون کننده دست یابد. امولسیون روغن و آب پس از مخلوط شدن کامل محیط دو فازی تشکیل می شود و به دو سیستم آب در روغن یا آب در روغن تقسیم می شود. برای دستیابی به امولسیون، حداقل دو نیاز وجود دارد:

اول، برش مکانیکی اثر پراکندگی قوی دارد. فاز آب و فاز روغن در محیط سیال به طور همزمان به ذرات کوچک بریده می شوند و سپس در طی نفوذ متقابل و مخلوط شدن با یکدیگر ادغام می شوند تا یک امولسیون تشکیل شود.

دوم، یک امولسیفایر مناسب به عنوان یک پل میانجی بین مولکول های نفت و آب عمل می کند. از طریق عمل بار الکتریکی و نیروی بین مولکولی، امولسیون مخلوط روغن و آب را می توان به طور پایدار برای مدت زمان مورد نیاز ذخیره کرد.

قدرت عمل برشی امولسیفایر مستقیماً بر ظرافت تأثیر می گذارد. از طریق تجزیه و تحلیل، عمدتاً تیزی، سختی، شکاف استاتور، سرعت نسبی دو تیغه برش و اندازه ذرات مجاز و غیره وجود دارد. در شرایط عادی، تیزی و سختی تیغه، فاصله استاتور و پایه مجاز مقادیر بسیار وابسته به اندازه ذرات هستند یا نمی خواهند تغییر کنند، بنابراین، سرعت نسبی تیغه ها یک عامل تأثیرگذار است که به صورت سرعت محیطی بیان می شود. روتور (از آنجایی که استاتور ثابت است). اگر سرعت بیشتر باشد، چگالی سیال جریان شعاعی برش یا برخورد بیشتر خواهد بود، بنابراین اثر رقت قوی خواهد بود و بالعکس. با این حال، هر چه سرعت خط بالاتر باشد، بهتر است. هنگامی که به مقدار بسیار بالایی می رسد، تمایل به توقف جریان وجود دارد، بنابراین جریان بسیار کوچک می شود، گرما بسیار زیاد است و برخی از مواد به نوبه خود تجمع می کنند که منجر به نتایج غیربهینه می شود.